Waarschijnlijk heb je wel eens gehoord van de medicijn wiel? Anders zul je zeker
wel eens een afbeelding gezien hebben ,zonder dat je hiervan bewust was.
Het Indiaanse Medicijnwiel van de Noord Amerikaanse Indianen is een
symbool dat de cirkel van het leven voorstelt. Het heeft met zowel met ieder
persoonlijk als met de hele kosmos te maken.
De medicijn wiel wordt weergegeven door een cirkel met 4 windrichtingen die met
elkaar verbonden zijn door een kruis in het midden van de cirkel.
Op het eerste gezicht ziet het er simpel uit, maar dit is slechts een
vereenvoudigde symbolische weergave van het Medicijnwiel.
Voor de Indiaan is het
Medicijnwiel een soort universeel kompas die hem op symbolische wijze helpt zijn
levenspad hier op aarde te bewandelen.
Het Medicijnwiel helpt hem ook om z'n ware "ik" te ontdekken die verborgen zit
achter zijn aardse persoonlijkheid.
De levenswijze volgens het Medicijnwiel is geen geloof of religie, het kent geen
leiders of volgelingen, het is puur een methode van zelfleer, die leidt tot de
ontdekking van je ware zelf.
Volgens de Indianen (en met hen andere volkeren over de hele wereld), komt al
het bestaan uit een en dezelfde bron.
Deze bron wordt door de Indianen de Great
Spirit (grote geest/vonk) genoemd.
Wij zijn allemaal een vonk van de Great Spirit, evenals de
dieren, planten en mineralen, ook zij zijn spirit wezens.
Het zal je daarom ook wel duidelijk zijn waarom de Indiaanse bevolking zo
sterk verbonden zijn met de aarde en de natuur. Alles is een deel van elkaar en
hoort bij elkaar.
Het aardse lichaam is puur een vervoermiddel van zijn Spirit.
Het lichaam geeft de Spirit de gelegenheid om zich in de fysieke wereld te
manifesteren, om ervaringen op te doen, lessen uit kan halen, om zodoende
wijsheid te verkrijgen, het Medicijnwiel helpt hem hierbij.
Deze levenswijze word door de Indianen de "Medicine way" genoemd. De cirkel kent
vele wegen, de weg die je volgt door je Spirit te volgen word de 'Red way'
genoemd of de 'beauty way'.
Het is zeker niet de gemakkelijkste weg, velen zullen dan ook tijdens hun
aardse leven van het pad afraken en kiezen voor de zogenaamde sluiproutes, de
Indianen noemen dit het pad van het vlees, waar alleen de tastbare dingen
belangrijk zijn.
Ogenschijnlijk is dit de weg van de minste weerstand, maar schijn bedriegt.
Voor de Indiaan heeft het woord medicijn een veel diepere betekenis dan pillen
of zalfjes die een ziekte kunnen genezen. Het betekent kracht in de vorm van
onzichtbare energie waar men onbeperkt gebruik van kan maken, het betekent ook
kennis en volledigheid van alles dat manifestatie heeft. Dus het Medicijnwiel
kan men omschrijven als de cirkel van kennis die de volledigheid van alles bevat
en kracht geeft aan iemands aardse leven.
Overal zie je ze tegenwoordig, de spinnenweb-achtige dromenvangers.
Oorspronkelijk werden deze alleen door de Canadese en Noord-Amerikaanse Sioux en
Ojibwa gebruikt.
Ze worden boven de slaapplaats gehangen om de kwade dromen en gedachten uit te
filteren, die dan de volgende ochtend moeten verdwijnen .
Maar de goede dromen vinden hun weg door het net en glijden langs de pendel naar
beneden.
De geschiedenis zegt dat de dromenvanger werd ontdekt door een Sioux-vrouw van
wie het kind kwade dromen had.
Omdat ze geen andere uitweg meer wist, ging ze naar de oude spinnenvrouw om haar
om raad te vragen.
Ze kreeg de aanwijzing dat ze van wilgentakken de eeuwige circel moest maken en
van katoenen draden het net des levens.
Sindsdien zorgt de dromenvanger ervoor dat mensen plezier beleven aan dromen en
aan het leven.
Er zijn 4 windstreken: | Er zijn 4 verdelingen in de tijd: |
het Westen het Noorden het Oosten het Zuiden |
de Dag de Nacht de Maan het Jaar |
Wat in de aarde groeit bestaat uit 4 delen | Er zijn 4 soorten wezens die ademen: |
de Wortels de Stengel het Blad de Vrucht |
zij die kruipen zij die vliegen de viervoetigen de tweevoetigen |
Er zijn 4 dingen boven de aarde: | Er zijn 4 verschillende goden: |
de Zon de Maan de Hemel de Sterren |
de helpers van de Grote Goden de Goden de Goden onder hen de Geesten |
Er zijn 4 perioden in het leven van de mens: de Babytijd de Jeugd de Volwassenheid de Oude dag |
En tenslotte: de mens heeft 4 vingers aan iedere hand, 4 tenen aan iedere voet, en ook de duimen met de grote tenen vormen samen het getal 4. |
In vroegere tijden, kenden de Indianen vrij strikte beleefdheidsregels.
Iedereen paste ze ook spontaan toe wanneer hij bijvoorbeeld de tipi (tent/huis)
van een vriend bezocht.
Was de deur open, dan kon een vriend meteen binnenkomen. Was ze dicht, dan gaf
hij zijn aanwezigheid te kennen door aan de deur te krabben, of door met de
deurklopper, (een uitgesneden buffelhoef) te schudden. Hij wachtte dan gewoon
tot hij binnen werd geroepen. Een stel gekruiste stokken voor de deur betekende
zoveel als "niet storen". Gekruiste stokken of gesloten rookflappen, betekenden
dat de bewoner niet thuis was. Het was een doeltreffend beveiligingssysteem,
want geen mens zou eraan denken om naar binnen te gaan.
Als een man de tipi betrad, ging hij meteen naar rechts, en wachtte daar tot de
gastheer hem vroeg om achterin de tipi links van hem te gaan neerzitten. Een
vrouw kwam na de man binnen en ging meteen links. Over het algemeen zaten de
vrouwen aan de zuidkant en de mannen aan de noordkant van de tipi.
Van de gast die voor de maaltijd was uitgenodigd, werd verwacht dat hij zijn
kopjes en lepels zelf zou meebrengen, en ook dat hij al het voedsel dat hem werd
geboden, op at.
Het gold als een gebrek aan beleefdheid tussen het vuur en de persoon door te
lopen. Ze liepen daarom steeds achterom de anderen, en wie neerzat leunde
zachtjes voorover om plaats te maken. Niemand zou ook over het altaar in het
midden of over het vuur stappen.
De vrouwen moesten op hun hielen zitten of met beide benen samen aan één kant,
zeker niet in kleermakerszit, zoals de mannen zaten. In een groep moesten jonge
mannen zwijgen tot de ouderen hen uitdrukkelijk vroegen om te spreken.
Als de gastheer zijn pijp uitklopte, was dit voor iedereen het teken om weg te
gaan, wat dan ook zonder enig gemor gebeurde.
In grote trekken gelden dezelfde regels ook nog vandaag.
De Powhatan indianen leefden aan de kust van Virginia, waar de Engelsen hen in
1607 aantroffen.
Hun opperhoofd noemde zich ook Powhatan, d.w.z. zo verstonden de kolonisten het.
Pocahontas (een prinses) huwde in 1613 met John Rolfe. Drie jaar later ging John
naar Engeland terug om haar aan koningin Anne voor te stellen. In Engeland was
deze "prinses" een enorme sensatie.
Maar het geluk duurde niet lang. In 1617 stierf zij ten gevolge van de pokken.
In de kerk van Gravesend kan men haar graf bewonderen.
omhoog
Contact via:
gastenboek
Delen